ارزیابی و بهبود دقت یک شبکه تعیین موقعیت آنی dgps با استفاده از مدل ترکیبی خطی مطالعه ی موردی: شمال غرب ایران

در این گزارش با توجه به اینکه سیستم تعیین موقعیت جهانی gps به دلیل خطا های مختلف، ازلحاظ دقت در تعیین موقعیت مطلق آنی جوابگوی بسیاری از کاربرد ها نخواهد بود لذا باید یکسری تصحیحات به مشاهدات تعیین موقعیت آنی اعمال شود. به همین دلیل به بیان تأثیر خطا های مختلف و نحوه برخورد با این خطا ها بیان گردیده است، سپس اصول عملکرد سیستم dgps بیان شده است. هدف از ایجاد سیستم dgps بدست آوردن تصحیحات لازم برای حذف یا کاهش خطا های مؤثر بر دقت می باشد، تا با استفاده از این تصحیحات بتوان به دقت های مطلوب رسید و از این سیستم در هدایت امور ناوبری و سایر امور مربوط به تعیین موقعیت آنی استفاده کرد. اصول کار اولیه این سیستم ها براساس تعیین موقعیت آنی بین حداقل دو گیرنده gnss می باشد. از محدودیت های قابل تأمل سیستم های تک مرجعی محدودیت در سیستم ارتباطی، کاهش دقت و اعتبار تصحیحات ارسالی با افزایش فاصله می باشد به همین منظور سیستم های چند مرجعی مطرح می شود. بنابراین با استفاده از 4 ایستگاه دائم ترکمنچای، خواجه، اهر، اسکو روش تعیین موقعیت نسبی برآورد شده است. نتایج حاصل نشان می دهد با افزایش فاصله و اختلاف ارتفاع بین ایستگاه ها مقدار تصحیحات افزایش یافته و دقت روش کاهش می یابد. بنابراین می توان اینگونه نتیجه گرفت که برای کاهش تأثیر نامطلوب ایستگاه های مرجعی، که موقعیت آنها با موقعیت ایستگاه مجهول دارای اختلاف بیشتری است حذف شوند که در این حالت مدل ترکیبی خطی مطرح می شود که قادر به بررسی و حذف ایستگاه هایی که دقت سیستم dgps را پایین می آورد می باشد.